کدوم کوه و کمر بوی تو داره یار

کدوم ماه جلوه ی روی تو داره

همون ماهی که از قبله زند فریاد

نشون از داغ ابروی تو داره

به قبرستان گذر کردم کم وبیش
بدیدم قبر دولتمند و درویش

نه درویش بیکفن در خاک رفته
نه دولتمند برده یک کفن بیش

سیب را بو کرد موسی جان بداد

بازجو آن بو ز سیبستان کیست

چشم یعقوبی از این بو باز شد

ای خدا این بوی از کنعان کیست

خاک بودیم این چنین موزون شدیم

خاک ما زر گشت در میزان کیست

بر زر ما هر زمان مهر نوست

تا بداند زر که او از کان کیست

جمله حیرانند و سرگردان عشق

ای عجب این عشق سرگردان کیست

جمله مهمانند در عالم ولیک

کم کسی داند که او مهمان کیست

خداوندا

تو که با کلامی، زمین و آسمان را آفریدی

با کلامی مرا جویباری کن که در خاک تشنه فرو روم

یا پروانه‌ای کن که پیش از غروب آفتاب مرده باشم

 

يَا مُعِينَ الضُّعَفَاءِ يَا صَاحِبَ الْغُرَبَاءِ يَا نَاصِرَ الْأَوْلِيَاءِ يَا قَاهِرَ الْأَعْدَاءِ يَا رَافِعَ السَّمَاءِ يَا أَنِيسَ الْأَصْفِيَاءِ يَا حَبِيبَ الْأَتْقِيَاءِ يَا كَنْزَ الْفُقَرَاءِ يَا إِلَهَ الْأَغْنِيَاءِ يَا أَكْرَمَ الْكُرَمَاءِ

اى كمك كار ناتوانان اى رفيق دور از وطنان ‏
اى يار دوستان اى چيره بر دشمنان اى بالا برنده آسمان اى مونس برگزيدگان اى‏
دوست پرهيزكاران اى گنجينه بينوايان اى معبود توانگران اى كريمترين كريمان‏

 

 

نور

 اَللّهُمَّ اِنّي اَسَئَلُكَ مِنْ نُورِكَ بِاَنْوَرِهِ وَكُلُّ نُورِكَ نَيِّرٌ
 

 به همه مراتب عظمتت خدايا از تو خواهم به نوراني ترين مراتب روشنيت با اينكه تمام مراتب روشنيت نوراني است